Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού, από την Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Πελοποννήσου εκδόθηκε η πιο κάτω ανακοίνωση:
Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού (World Humanitarian Day) καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Εθνη, με αφορμή την βομβιστική επίθεση της 19ης Αυγούστου 2003 στο ξενοδοχείο Canal στη Βαγδάτη, κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 22 εργαζόμενοι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένου του Ειδικού Εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Ιράκ Sergio Vieira de Mello. Πέντε χρόνια αργότερα, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού εξέδωσε ψήφισμα που όρισε την 19η Αυγούστου ως Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού.
Στις 19 Αυγούστου αποδίδεται φόρος τιμής σε όλα τα μέλη των ανθρωπιστικών οργανώσεων που κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες εργάζονται προκειμένου να βοηθήσουν ανθρώπους απ’ όλον τον πλανήτη, που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες. Οι «real life heroes», αυτοί οι πραγματικοί ήρωες της ζωής, παρά τους κινδύνους από τις ένοπλες συγκρούσεις, την ανασφάλεια και την πρόσφατη πανδημία του COVID-19, δε διστάζουν -και με τίμημα ακόμα και την ίδια τους την ζωή-, να αγωνίζονται για τη σωτηρία και την αξιοπρεπή διαβίωση των συνανθρώπων τους σε χώρες που πλήττονται από ανθρωπιστικές κρίσεις.
Αλλωστε, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία από την ανεξάρτητη ερευνητική ομάδα «Humanitarian Outcomes», 277 επιθέσεις -αριθμός ρεκόρ- εναντίον εργαζόμενων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγράφηκαν σε όλο τον κόσμο το 2019 και συνολικά 483 εργαζόμενοι -ο μεγαλύτερος αριθμός από το 1997- σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή απήχθησαν κατά την διάρκεια του 2019. Το 40% των θανάτων αφορά εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό έγινε επανειλημμένα στόχος επιθέσεων, κυρίως στη Συρία, η οποία έχει χαρακτηριστεί η πιο επικίνδυνη χώρα για τους εργαζόμενους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, με 47 επιθέσεις και 36 νεκρούς εντός του 2019.
Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού συνδέεται στενά και με την πανδημία του COVID-19, η οποία έχει μεγεθύνει τις ανάγκες για ανθρωπιστική βοήθεια σε 9 επιπλέον χώρες, πέραν των 54 κρατών που βρίσκονται ήδη σε βαθιά ανθρωπιστική κρίση.
Σύγχρονο, αλλά και πάγιο αίτημα του ανθρωπισμού, είναι να έχει κάθε άνθρωπος το δικαίωμα και άρα τη δυνατότητα να αναπτύξει ολόπλευρα την προσωπικότητά του (σωματικές, ψυχικές, νοητικές και ηθικές αρετές), ώστε να καταστεί άρτιο μέλος μιας ευρύτερα ανθρωπιστικής κοινωνίας. Ζητούμενο, λοιπόν, σε ό,τι αφορά το άτομο, ως μεμονωμένη οντότητα, είναι η παιδεία εκείνη που θα του επιτρέψει να αποκτήσει αδέσμευτη και ισχυρή αντίληψη και, φυσικά, ηθική ακεραιότητα. Σε επίπεδο κοινωνίας, ζητούμενο για τον ανθρωπισμό είναι η διασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών δικαιοσύνης, ισότητας, αλληλεγγύης, αξιοκρατίας και αλληλοσεβασμού, ώστε τα δικαιώματα κάθε πολίτη να γίνονται απολύτως σεβαστά.
Σε μια ανθρωπιστική κοινωνία, ο σεβασμός της αξιοπρέπειας κάθε πολίτη είναι αδιαπραγμάτευτος και φαινόμενα όπως είναι οι οικονομικές ανισότητες, η στέρηση ακόμη και βασικών αγαθών και η εκμετάλλευση των αδύναμων, δεν γίνονται αποδεκτά. Σε μια ανθρωπιστική κοινωνία κάθε άνθρωπος εκτιμά, σέβεται και προστατεύει τον συνάνθρωπό του. Προκειμένου, όμως, να υπάρξει μια τέτοια κοινωνία, κάθε άνθρωπος οφείλει να αποκτήσει τη βαθιά εκείνη αγάπη για τον συνάνθρωπό του, που δεν θα του επιτρέπει να αποδέχεται ή να ανέχεται την κοινωνική αδικία και τις ανισότητες.
