Η αναγκαιότητα της σύστασης κεντρικής διοίκησης των επαναστατημένων Ελλήνων για την οργάνωση του αγώνα και την απελευθέρωση της πατρίδας, οδήγησε τους πρόκριτους, τους αρχιερείς και οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου να συνέλθουν σε συνέλευση στη Μονή Αγίου Νικολάου Καλτεζών, από τις 20-26 Μαΐου 1821.
Μετά από μια εβδομάδα συσκέψεων, στις 26 Μαΐου συγκροτήθηκε η Πρώτη «Γερουσία όλου του Δήμου των επαρχιών της Πελοποννήσου» ή «Πελοποννησιακή Γερουσία», η οποία απετέλεσε την πρώτη διοικητική αρχή του επαναστατημένου ελληνικού έθνους. Πρόεδρός της εξελέγη ο Πέτρος Μαυρομιχάλης, γραμματέας ο Ρήγας Παλαμήδης και μέλη της οι: Θεοδώρητος Βρεσθένης, Σωτήριος Χαραλάμπης, Αθανάσιος Κανακάρης, Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος, Θεοχάρης Ρέντης και Νικόλαος Πονηρόπουλος.
Την ίδια ημέρα υπογράφτηκε η «Πράξις των Καλτεζών», η οποία φέρει εις την προμετωπίδα της, τη λέξη «ΠΑΤΡΙΣ». Το έγγραφο αυτό είναι ολιγόλογο, σαφές και περιέχει οργανωτικές διατάξεις, αρχές πατριωτισμού, ισότητας και μετριοπάθειας. Αναφέρεται, επίσης, στη γενική ευταξία των υποθέσεων της πατρίδας, στην αίσια έκβαση του αγώνα για την ελευθερία, αλλά και στην ευθύνη των διοικούντων. Αυτό το έγγραφο είναι η πρώτη πολιτειακή πράξη της επαναστατημένης Ελλάδας και επέχει τη θέση του Καταστατικού Χάρτη –Συντάγματος, του υπό σύσταση Νεότερου Ελληνικού Κράτους.
Η σφραγίδα της Πελοποννησιακής Γερουσίας