“Για τον δρόμο Καλαμάτα – Ριζόμυλος, έναν δρόμο που έχει εθνική σημασία, υπάρχει οριστική μελέτη, με μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που προβλέπει την παραλιακή χάραξη μέχρι το Ριζόμυλο.
Δεν υπάρχει άλλη μελέτη, μόνο μια γραμμή επί χάρτου -αναφέρομαι στην εναλλακτική πρόταση του “Μορέα”, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- όπου ο δρόμος φθάνει μέχρι τη γέφυρα του ποταμού Αρι, περί τα 5 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα και περνά 3 φορές επί της σιδηροδρομικής γραμμής.
Οι προτάσεις αυτού του τύπου δίνουν τη δυνατότητα στον ιδιώτη να κάνει ό,τι μελέτη θέλει και ξέρουμε από το παρελθόν τι συμβαίνει με μελέτες αυτού του τύπου.
Εχουμε όμως μια ολοκληρωμένη μελέτη, που εξυπηρετεί τους πάντες -κι αυτό αποδεικνύεται από τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Πύλου – Νέστορος-, η οποία και πρέπει να προχωρήσει.
Μπαίνει, ως πρόσχημα θεωρώ, η χρηματοδότηση του συγκεκριμένου έργου -αυτό έθεσα και στον πρωθυπουργό. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι ο πρωθυπουργός δεν μου απάντησε για αυτό, το θέμα όμως δεν έχει κλείσει, είναι υπό μελέτη.
Εχω κουβεντιάσει με τον υπουργό Υποδομών και ποτέ δεν συνηθίζω να ανακοινώνω εγώ το περιεχόμενο κάποιων κρίσιμων συζητήσεων, η όποια ανακοίνωση είναι θέμα της κυβέρνησης.
Θέλω όμως, σε κάθε περίπτωση, να γνωρίζετε ότι εμείς δεν θα είμαστε αντίθετοι στην οποιαδήποτε επιλογή της κυβέρνησης. Προσέξτε ωστόσο, δηλώνουμε πιο είναι κατά την άποψή μας το σωστό, γιατί είναι προτιμότερο να κάνεις το σωστό -ας πούμε σε έναν δρόμο-, στην επιλογή της χάραξης, έστω κι αν ο δρόμος σε πρώτη φάση δεν φτάνει μέχρι το τέλος, παρά να κάνεις το λάθος και σε 30 – 40 χρόνια να μετανιώνουμε για την απόφασή μας”.
